Wat is een ruggenprik?
Een ruggenprik is een injectie in je onderrug met pijnstillende medicijnen. Hierdoor verdwijnt de pijn vaak grotendeels. Onder verdoving brengen ze een naald in de rug, waardoor ze een dun slangetje in je rug kunnen plaatsen. Ze verwijderen de naald, waarna het slangetje achterblijft. Door het slangetje krijg je constant pijnstillende medicijnen toegediend. Een ruggenprik werkt binnen 15 minuten.
Voor- en nadelen
Het voordeel van een ruggenprik is dat 95% van de vrouwen geen pijn meer voelt tijdens de weeën. In tegenstelling tot pethidine word je niet suf of slaperig van een ruggenprik. Voor zover bekend heeft een ruggenprik geen nadelige gevolgen voor het kind of het geven van borstvoeding.
Nadelen van een ruggenprik zijn dat deze soms maar aan één kant werkt (5%) en dat de ruggenprik dan opnieuw geplaatst moet worden. Vaak duurt het persen met een ruggenprik langer, waardoor je een grotere kans hebt op een bevalling met een vacuüm (zuignap). Omdat de natuurlijke reacties van het lichaam op pijn onderdrukt worden, zwakken de weeën vaak af. Het is dan nodig om extra medicatie te geven om weer krachtige weeën te krijgen. Dit gebeurt via een infuus, dat ze standaard geven bij een ruggenprik. Je moet namelijk vocht toegediend krijgen om te voorkomen dat je bloeddruk te laag wordt. Daarnaast krijg je standaard een blaaskatheter, omdat je door de verdoving niet meer goed voelt dat je moet plassen. Je lichaamstemperatuur kan ook stijgen door een ruggenprik. Het is dan lastig te bepalen of dit komt door de ruggenprik of door koorts als gevolg van een infectie. Soms krijg je dan preventief antibiotica. Er bestaat dan een kans dat ook je kindje opgenomen moet worden en behandeld moet worden met antibiotica.
Voor een informatiefilmpje over pijn klik hier.
Vanaf december 2021 is deze vorm van pijnbehandeling iets veranderd. Voorheen kregen vrouwen een continue infusie van de pijnstilling via de catheter in de ruggenprik. Vanaf nu is dit gewijzigd naar een PIEB (intermitterende medicatie afgifte) met een PCA functie (waarbij je jezelf een bolus kunt geven, net zoals bij de remifentanil). De mogelijke voordelen zijn betere pijnstilling, meer bewegingsruimte en grotere patiententevredenheid. Hiermee heeft het JBZ een ‘state of the art’ vorm van pijnstilling binnen de geboortezorg.